Welîd Abu Hemam – Horrya Press
Di rojên pêşî yên şoreşa rûmetê ya Sûriyê de, ku xelkê Sûriyê şaqis bûn li hember bûyerên bilez, ku ticarî nediket bala wan ku dê rojekê bê ku mexdûr karibe li hember celadan raweste û dê zincîr û qeydên rûreşî û tirsê bişikîne.
Li bajarê Hamayê, ku ji aliyê hin kesên mexdûr nefret li rejîma Esed dihatin xwarin, ku çavên rejîmê li dûv her tevgerekî bûn bi tirsa wan ji erdhejeke mezin ku dawiyê li hikumê zordariyê bîne.
Sebaret ciwanên bajarê Hamayê, ku beşdarbûna wan di şoreşa sûrî de wek xwekujiyê dihat dîtin, ku çete û serbazên rejîma Esed belavkirî bûn li her rêbend û kolanekî, lê tevî wiha jî ciwanên dilêr tevlî refên serhildêran bûn, tevî tehlûke li ser wan û malbatên wan ji her aliyekî.
Sibeke zû, komeke Şebîha rejîma Esed rabûn bi şikandina deriyê malake ji malbatên welatiyên sivîl û weke hov û dehban bi dengên xwe yên bilind û dîmenên xwe yên kirêt û bi kerb û kîneke mezin, bi çekan êrîşî wê malbatê kirin mîna cara dawiya vê dinyayê.
Şebîha rabûn bi lêdana endamên malbatê û bi qîrîn di rûyên wan de bi armanca desteserkirina ”Amar” ji ber beşdariya wî di xwenîşandanan de, ku ew ji porê wî girtin û bi erdê re bi lêdan xirikandin heta ku qîrên wî li kolanên bajêr dengvedan, ku tikesî ji malbatê nikaribû tiştekî ji wî re bike.
Bûyerên vê dîmena hovane hemû li ber çavên”Henîn” ya çar salî derbas bûn, lê ji ber dilreşiya vê bûyerê ku têde birayê wê hat girtin, yekser rastî nexweşiya şekir hat, û rêwîtiya tehliya wê ligel nexweşiyê destpê kir.
Çend heyv li ser bûyerê re derbas bûn ku hêjî cihê Amar nenas e û ji vê nexweşiyê Henîn zêdetir kir, bi taybetî jî piştî ew bû rewşa bajarê dijwar, ji ber astengiyên hêzên ewlekariyê yên rejîma Esed û tawanên dubare li dijî sivîlan, û zehmetir ji derketina li ser kolana nebûna dermanê însûlînê ji bo “Henîn” ya zarok.
Wê dest bi lawaziyê kir, li ber çavê dê û bavê xwe, bêyî ku ew karibin tiştekî ji bo wê bikin, êdî ew fikirin bi tenê ji bo guhertina cihê xwe yên rûniştina xwe, malbata neçar ma ku bireve û aramiya li bajarê Humsê bi peymaneke mezin tehl di xanî û ewlekariya xwarinê de ji bo ku zarok saxlem bimîne, di heman demê de bûyerên bi lez ya rizîyayî bûn û bû mirina gelek kesî her roj, aciz nabe ku di riya xwe tê.
Diniya li ber malbata Henîn teng bû û çarenûsa wan wek bi hezaran penaberên Sûrî direvin ji tawanên Esed li Libnanê, ku malbata Henîn wek het malbateke bin xwe di bin konekê dîtin li ser erdê, û jiyana xwe li ser alîkarî ji aliyê Neteweyên Yekbûyî bê ku pêdivî bi ji bo yek, ku hinek navendên tenduristiyê xêrxwaz provided dijiya vê malbatê dermanê nexweşiya şekir de nostaljîk di heman demê de ev kerem ji jiyanê ji bo demekê dewam nekir, piştî sê salan alîkariya rawestandin re hat dayîn û dest bi live timam bi ser dikeve, ji malbata zarok, di heman demê de mijara ku herî xirab jî ew e, ku dev ji navendên tenduristiyê ne însûlînê, free bo diyabet, û bi doza vê malbatê Ji mesrefa bilind de ji dermanên ne dikarin ji kirîna derman bifikirin.
Mirina Henîn dest pê kir ku bi rojan bê derman dijîn, lê malbata wê ji bo qebûl nakin û ji wan dev û dîtina wan li ber çavên wan bimirin bê çi ew dikarin hewl bidin ku wan rizgar bike.
Malbata Henîn ji ber desttengiyê çi bijarde nema bi tenê ji bilî mirina zarokek ji zarokên xwe, birayê wê piçûk çi xweşiyek ji diniyayê nedît ji bilî çîrokên mirin û koçberiyê û ji bo dabînkirina bihayê dermana xwişka xwe neçar bû parsê bike û li nav malan wek parsek bigire.
Henîn nikarî hemberiya nexweşiya xwe bike, ji hişê xwe ket û laşê wê bêhêz bû, heta êdî rewşa tenduristiya wê têkçû û mirin nêzîkî kesên ji malbata wê bû, û çend rojan ma heta di dawiyê de bêhez bû û ket ber mirinê.!
Wê çavên xwe, ji bo cara dawîn girt li ber çavên dê û bavê xwe û bavê wê got: Henîn li min bibûre dinyayê dev ji Sûriyan berdaye û hiştina ji agirê mirina Esed û zordariya koçberiyê re, bi tenê dikarin ji bo te vê bikin!
Wergêr: Samya lawand *
عذراً التعليقات مغلقة